Dünən Fransa silahlı qüvvələrinin şəxsi heyəti qarşısında çıxış edən Prezident Emmanuel Makronun bəyanatları Azərbaycan-Ermənistan münasibətləri ilə bağlı Fransa hökumətinin mövqeyinə qismən də olsa işıq salır. Makron Fransanın “böyük millət” statusunun saxlanılması kontekstində Ermənistanla bağlı qarşıdan gələn tarixi qərarlara da işarə edib. Yəni, Fransanın aktiv anti-Azərbaycan mövqeyi müəyyən hərbi-siyasi mülahizələr və ambisiyalarla diktə olunur ki, burada Ermənistan bir alətdir. Söhbət erməni xalqını qorumaqdan yox, Fransanın “böyüklüyü”ndən və maraqlarından gedir.
Bu sözləri Milli Məclisinin deputatı Nigar Arpadarai söyləyib.
Bu amilin bir neçə səbəbdən Ermənistan üçün yaxşı perspektivlər vəd etmədiyini vurğulayan deputat deyib: “Birincisi, Fransa sona qədər Ermənistanla Azərbaycan arasında sülhə qarşı çıxacaq. Həqiqətən də belə bir sülhün əldə olunduğu anda Fransanın bu bölgədə “böyüklüyə” nail olmaq üçün bütün səyləri iflasa uğrayacaq. İkinci səbəb odur ki, Prezident Makronun müraciətindəki pafosa baxmayaraq, Fransanın regionumuza soxulması və burada möhkəmlənməsi üçün hərbi-siyasi resursları yoxdur. Son üç ildə Qərbdə anti-Azərbaycan bloku yaratmaq cəhdləri bir-birinin ardınca iflasa uğramaqdadır. Belə bir ittifaqın sadəcə olaraq davamlılıq şansı yoxdur. Beləliklə, bu halda Fransa üçün yeganə real ssenari bəzi taktiki qazanclar ümidi ilə Qafqazda “suları bulandırmaq”dır. Bundan sonra yaranan problemlərin isə Ermənistanın öhdəsinə qalacağı aydındır”.
Deputat digər səbəb kimi izah edib ki, Fransa Ermənistana “daxil olarsa” vaxtilə Rusiyanın izlədiyi ssenarini təkrarlaması qaçılmazdır. Bu, yerinə yetirilməsi qeyri-müəyyən olan vədlər müqabilində Ermənistanın suverenliyinin hissə-hissə kəsilməsi ssenarisidir. Amma ermənilər üçün daha bir bəd xəbər var - Rusiya bazaları, sərhədçilər, dəmiryolçular, energetiklər hələ də oradadırlar. Əgər onlar fransızları da ölkəyə buraxsalar, bu böyük ölkələrin Ermənistanı öz ərazisində sıxışdıraraq tarixin hansı dalanına salacaqlarını təsəvvür etmək çətin deyil. Tarixi hadisələrə nəzər salsaq, Fransanın və Rusiyanın hər zaman olduğu kimi sonda razılığa gələcəyini də gözləmək olar. Maraqlıdır, kimin hesabına?